Dillerimizden düşmeyen o meşhur kelime öbeği: “Çalışan Bağlılığı”. Esra farklı bir persfektiften değerlendirdi, keyifli okumalar olsun.
Şirketlerin transparan maliyeti: Çalışan Tutunduramama Nedeniyle Ödenen Bedeller!
Şirketin kendi için yapacağı en önemli yatırım: Çalışan Bağlılığı Adına Çalışmalar!
Kurumlar her ne kadar satışlar üzerinden kazandıklarını düşünseler de, satışların maliyeti olduğu gibi, satışı var eden ekibin de bir maliyeti vardır. Üstelik bu maliyet kötü bir insan kaynakları stratejisiyle artan bir kalem olarak varlığını sürdürür.
Nasıl mı?
Eğittiğiniz, oryantasyonu için uğraştığınız, mesai harcadığınız o çalışanın,
Kötü politikalar sonucu kurumsal hafızasını da alıp, başka bir şirkete geçmesi bir bedeldir.
Yerine birini alırsınız, dönem farkıyla daha fazla maaşa,
Üstelik şirkete dair sıfır bir hafızayla…
Şimdi buradaki maliyetler nedir?
Yeniden oryantasyon(*zaman&emek),
Daha fazla maaş,
Organizasyonda yeni olduğu için, diğer çalışanla birlikte giden katma değer,
(*İyi iş çıktıları için kurumsal hafıza şarttır.)
Peki bu maliyetler kuruculara, ortaklara sunulur mu?
Hayır.
Kurucular bu transparan maliyetleri araştırırlar mı?
Çoğu zaman hayır.
Peki karlılığı konuşurken, neden çalışan bağlılığı üzerinden de bir çıktı sunmayız?
Çünkü etkin bir insan kaynakları politikası yürütemediğimizin ortaya çıkmaması için…
Sirkülasyon elbette olacaktır, olmalıdır.
Ancak, ayrılmak istemediği halde, haklarını alamayan, mobbinge uğradığı için ayrılmak zorunda kalan kişi şirkete maliyet olarak geri dönecektir.
Karlılığı satıştan ibaret görmemek,
İnsanı kaynak değil değer bilmek,
Kurum kültürünün sterilizasyonunu iyi yapmak şart.
Tabi sürdürülebilir iş gücü, iyi iş çıktıları istiyor iseniz:)
Sevgiler olsundu:)
Önemli Not: kanunlargibi.com’daki tüm yazılı, işitsel ve görsel içeriklerin ilgili yasalar kapsamında her türlü hakkı saklıdır; izinsiz kullanılamaz ve çoğaltılamaz. Akademik çalışma ve bilgilendirme amacıyla referans veya bağlantı verilmek suretiyle kullanılabilir.
